In de 19e eeuw bloeide de scheepsbouw en waren er vier scheepswerven in Berck gevestigd. De laatste sloot in 1948. De scheepswerven bestonden niet noodzakelijkerwijs uit grote gebouwen zoals loodsen. Het belangrijkste materiaal, hout, beuk en iep, kwam uit de omliggende bossen, Saint-Josse, La Calotterie of Montcavrel. Het beukenhout dat wordt gebruikt voor de kiel van de boten wordt in het zand begraven zodat het hard wordt en bestand is tegen strandingen.
Zonder haven in Berck, om het te water te laten, moest het, zodra de bouw voltooid was, van "Berck-Ville" naar "Berck-Plage" worden "gesleept", langs de rue de l'Impératrice, op "breaches" (houten dwarsbalken bedekt met "zlep", zwarte zeep) over 2 km naar zee.
