De vuurtoren die we vandaag de dag kennen werd gebouwd in 1949, nadat hij was verwoest door het Duitse bezettingsleger tijdens de Tweede Wereldoorlog. De cilindrische toren is 40 meter hoog (ongeveer 57 meter boven de zee) en bestaat uit ringen die door kabels bij elkaar worden gehouden. De buitenkant heeft afwisselend rode en witte cirkels. Deze vuurtoren is uniek in Frankrijk omdat hij is gemaakt van voorgespannen beton, een proces dat alleen in Berck is uitgeprobeerd door de dienst Vuurtorens en Bakens. Binnen is de trap gemaakt van gewapend beton en bekleed met cementmortel. Hij werd in 1951 geëlektrificeerd en in 1996 geautomatiseerd.
Twee andere vuurtorens gingen eraan vooraf. De eerste lantaarn dateert uit 1836. Hij bestaat uit een 11 m hoge cilindrische toren die gecentreerd is op de nok van een hoofdgebouw. Het "ziekenhuisje" dat in 1861 voor de vuurtoren werd gebouwd, blokkeerde echter de lichtstraal. Dus werd er in 1868 een tweede toren van 25 m hoog gebouwd die aan het gebouw vastzat, zodat het licht niet langer kon worden geblokkeerd.
